جامعه شناسی کودکان کار

بسیاری از کودکانِ مشغول به کارهای سنگین و با خطر بالا، ساکنین حاشیه شهرهای بزرگ و اغلب مهاجرند.این مهاجران یا از کشور افغانستان و یا روستاهای ایران‌اند. که با هدف کسب درامد بیشتر و زندگی بهتر به شهرهای بزرگ وارد می‌شوند و بیشتر اعضای خانواده برای تأمین معیشت خود، مشغول به کار می‌شوند.

مسئله کودکان کار و در معرض آسیب­های اجتماعی، مسئله­ای اجتماعی است. و پیامدهای مشخص و مشهودی در جامعه دارد. جامعه شناسی کودکان کار افراد آسیب­دیده ای را بررسی می کند که خانوادهایشان را دچار مشکلات و معضلاتی خواهند کرد، بازتولیده­کننده فقر و آسیب در نسل بعد خواهند بود. کودکان در خانواده­های با سطوح پایین اقتصادی و فرهنگی، نه منابع مناسبی برای رشد دارند. و نه الگوی مناسبی برای زندگی.

در برسی های جامعه شناسی کودکان کار، در حالی که  افراد طبقات متوسط و بالا از سرمایه­های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خانواده و محیط زندگی خود بهره می­برند. افراد طبقات پایین در چرخه معیوب فقر اقتصادی و فرهنگی خود می­مانند. و روابط مؤثر و دانش لازم برای بیرون­ آمدن از آن را ندارند.

کودک کار و آسیب­ دیده ­ای که حمایت نشود.ظرفیت تبدیل­ شدن به یک بزهکار را دارد. فردی که کسب درامد سالم، مهارت­های ارتباطی و مهارت­های فکری مانند حل مسئله را نیاموزد،  برای حل مشکلات مالی و نشان­دادن خشمش، ممکن است مسائلی نظیر طلاق، اعتیاد و خشونت را ایجاد کند. که گریبان جامعه را خواهد گرفت.

اگر امروز شیشه ماشین ما شکسته می­شود، یا زورگیری و تجاوز ما را به هراس می­افکند، باید متوجه انسانی باشیم که در کودکی زیر فشار مشکلات و با کمترین حمایت­ها بزرگ شده است.

تحقیقات جرم­شناسانه نشان می­دهد افرادی که در کودکی تجربیات ناخوشایندی داشته­اند، به احتمال بیشتر درگیر جرم و آسیب می­شوند.(سیف و محسنی،1393)[1].

به علاوه، ایران، سال­ها برای توسعه تلاش کرده است. و جزو کشورهای موفق منطقه است. اما وجود چنین معضلاتی خاطر تمامی اقشار را مکدر می­کند. و وجه ایران را در جهان پایین خواهد آورد.

کشوری که آرمان بالابردن رفاه عمومی در سطح کشورهای توسعه ­یافته را دارد، وجود افرادی که نمی­توانند حداقل نیازهای اولیه­شان را تأمین کنند، تناقضی غیرقابل انکار است.

برای حل این مسئله نیاز به همبستگی جمعی نیروهای داوطلب مردمی و نیروهای تأثیرگزار دولتی است.